PERİNÇEK VE HASAN YALÇIN 

"Bir bağ ki viran ola

İçi dikenle dola

Ayıklamak neylesin

Ateşle yakmayınca"

  O, çok namussuz, çok sahtekar bir kişi. Elindeki yüksek miktardaki paralar ve çevirdiği dalaveralarla devrimin önünde önemli bir engel olarak     gördüğüm için kızıyorum. Bak şimdi sana henüz hiçbir yerde yazmadığım bir anımı anlatayım. 

      1987 senesinin Ekim ayında Ankara'da 2000'e Doğru dergisine gitmiştim. Ankara temsilcisi ve eski TİKP Merkez Komite üyesi olan Hasan Yalçın ile konuşuyordum. O sırada dergi çalışanlarından Güner Tokgöz yanımıza geldi. Hasan Yalçın ona sordu, "bu adamı tanıyor musun?".Güner "yok abi tanımıyorum." dedi. Bu kez Hasan Yalçın "Bu adam kongrede tek başına partiye kafa tuttu. Doğruları savundu.  Haklı çıktı." dedi. Ve ekledi: "seni siyasi büroya almak lazımmış, bizi hizaya getirirdin.". Tekrar Güner’e dönerek bu defa şöyle dedi: “Ama bak şimdi hiçbir şey yapamıyor, çünkü parası yok, para bizde.” Ben ona şöyle cevap verdim. "Ben size tekrar katılmam, sizi de yanımda istemiyorum."

      Hasan Yalçın’ı ziyaret etme nedenim bana Ankara’da öğrencilerle kalacağım bir ev bulmasıydı. Geçen yıl Erzurum Atatürk Üniversitesi'nde öğrenciydim, ancak orada okula devam etmem engellenmişti ve ben aynı yıl sınavlara girerek Ankara DTCF Fransız Dili ve Edebiyatı bölümünü kazanmıştım. Ama Ankara bana yabancıydı ev bulmam çok zordu. Ankara, İstanbul gibi değildi, bana yabancıydı.

      Ve Hasan Yalçın bana ev buldu. Ancak ev bulduğuna pişman olup olmadığını bilmiyorum. Çünkü bulduğu evdeki dört öğrenci o zaman Perinçek’in Sosyalist Parti’sini savunuyor ve gençlik dergileri olan Gökyüzü dergisine gidiyorlardı. Genç arkadaşlarla (genç arkadaşlar diyorum, çünkü onlar o zamanlar 1987’de 19-21 arasıydı ben ise 29 yaşındaydım.) iyi bir diyaloğum oluştu ve dört arkadaşın hepsi Perinçek’e muhalif hale geldi. Aynı zamanda Gökyüzü dergisinde de yönetim seçimi yapıldı ve Perinçek’i savunanlar seçimi kaybetti. Bu kez dergi bizim elimize geçmişti fakat hemen yayını durdurdular ve derginin kapısına kilit vurdular. Bizlere de Batıkent’te oturuyor olmamıza izafeten “Pol Potçu Batıkent Kliği”. adını taktılar.

      Daha sonraki aylarda Perinçek Ankara’ya gelerek kendisine muhalefet etmeyen  gençleri toplamış ve onlara “Turgut cinayet örgütü kurmaya çalışıyor, dikkat edin!” demiş. Ve o aylarda toplantı yapmak için dergide (2000’e Doğru dergisi) oda istediğimizde, Hasan Yalçın “sizi adım adım takip ediyorlardır, çok tehlikelisiniz. Benim başımı da yakmayın burada toplan tı yapmanıza izin vermem.” dedi.  

    Yıl 2002, aylardan Ağustos sonu ve Hasan Yalçın "kalp krizi!!" sonucu vefat ediyor!!!??? Hasan Yalçın hep "ben kızılım" derdi, kızıllara kızıl bayrak yakışır. Devletin bayrağı değil...

     Yıllar sonra Hasan Yalçın'ın Perinçek ile gittiği Veli Küçük görüşmesinden dönüşte Uşak'ta kalp krizi geçirerek hastanede vefat ettiğini öğrendim.

       Hep kafamda şu soru oldu: Hasan Yalçın "öldü mü, öldürüldü mü? Öldürülme ihtimali bence ağır basıyor, nedenine gelince, o kişilik olarak ajan provokatör olacak birisi değildi. Ancak bildiği çok şey vardı. Herhalde susturuldu!!